Umorzenie może być rozumiane jako jedna z form kary w systemie prawnym. Polega na odstąpieniu od wymierzenia sankcji karnej przez organ odpowiedzialny za prowadzenie postępowania, np. sąd czy prokuratura. Decyzja o umorzeniu jest podejmowana w określonych przypadkach, gdy istnieją przesłanki do wykluczenia winy oskarżonego lub braku wystarczających dowodów pozwalających na skazanie go za popełnione przestępstwo. W takiej sytuacji nie ma mowy o realnym ukaraniu sprawcy i można powiedzieć, że umorzenie stanowi pewną formę łagodniejszego traktowania osób podejrzanych o przestępstwa niż stosowanie tradycyjnych środków represji karnej.
Czy umorzenie to kara? – analiza prawnicza
Czy umorzenie to kara? – analiza prawnicza
Umorzenie postępowania karalnego jest jednym z najczęściej stosowanych rozstrzygnięć w polskim systemie prawnym. Często spotykamy się z sytuacją, gdy oskarżony o popełnienie przestępstwa zostaje uniewinniony ze względów proceduralnych lub na skutek ugodowego załatwienia sprawy. W takich przypadkach pojawia się pytanie: czy umorzenie to kara?
Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie Karnym, kary są środkami wymierzonymi przez państwo za popełnione przestępstwa i mają charakter represyjny oraz prewencyjny. Natomiast umorzona sprawa nie kończy się wydaniem wyroku ani orzeczeniem innej sankcji prawnej.
Warto jednak pamiętać, że istnieje wiele rodzajów umorzeń postepowań karalnych i każde ma swoje indywidualne znaczenie oraz konsekwencje dla osoby podejrzanego o czyn zabroniony.
Przyjrzymy sie więc bliżej poszczególnym rodzajom procedur wskażąc ich cechy charakterystyczne:
1) Umorzene na mocy art 11 § 1 KPC
Jedną z form umarzania postepowania karlowego jest jego uzasadniona niemożliwość prowadzenia dalszego procesu albo realizacji celu tego procesu. Możliwe są tu dwie sytuacje – albo doszło do przedawnienia przestępstwa, albo nie udało się ustalić osoby podejrzanej o popełnienie czynu zabronionego.
2) Umorzenie na mocy art 18 Kodeksu karnego
Kolejnym rodzajem umarzania postepowania karlowego jest jego umorzene przez organ ścigania lub prokuraturę wskutek dokonanai tzw. zadośćuczynienia społecznemu (tak zwana ugoda). W tej procedurze winny wyraźnie przyznaje sie do swojej odpowiedzialności za popełnione przestępstwo a nastpnie dokonuje zaplaty określonego wynagrodzenia pieniężnego lub wykonuje pracę dla społecezeństa np prace społeczne
3) Umorzenie warunkowe
Jeszcze inną formą umorznenia postepowań karowych jest ich zawieszenié pod pewnymi warunkami takimi jak: regularna kontrola policyijna , zakaz opuszczanie kraju itd jeśli zostają spełnione to sprawa kończy sie bez orzeknięcia kary .
W przypadku pierwszych dwóch powyżej wymienionych sposobów uzasadniających niemożność dalszego prowadzenia procesu oraz realizacji celów tego procesu, żaden akt prawny nie nakładza sankcji represywnych czy prewencyjnych na osobę podejrzaną o czyny zabronione. Niemożność dalszego prowadzenia postępowania karalnego jest wynikiem zewnętrznych czynników, na które nie ma wpływu osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa.
W przypadku ugody natomiast istnieje wymiar represywny i prewencyjny dla sprawcy. Osoba ta przyznaje się do winy i dokonuje pewnej rekompensaty społeczności za wyrządzone szkody. Należy jednak pamiętać, że umowa taka powinna być zawarta dobrowolnie przez obie strony – osobę podejrzaną oraz pokrzywdzonego lub jego przedstawiciela prawnego.
Podsumowując, należy stwierdzić, że umorzenie postepowania karlowego nie może być traktowane jako kara w rozumieniu Kodeksu Karnego. Jest to jedynie forma zakończenia procesu bez orzeknięcia sankcji prawnych na osobie podejrzanej o popełnienie przestępstwa czy też wyroku skazującego.
Niemniej jednak każde ze wspomnianych rodzajów procedur stanowi specjalistyczne narzędzie służace realizacji różnorodnych celów prawa karnego . Często bowiem okoliczności których dotyczą są takiego charakteri ,że orzezkanie surowszej sankcj niželi jej ugodowe uregulowanie miałoby niewielki sens zarówno od perspektywy obrony interesóœ spoleczeńśtwa jak również osoby podejrzanej.
Warto pamiętać, że każda sprawa wymaga indywidualnego podejścia i oceny jej specyfiki przez odpowiedni organ ścigania czy prokuraturę. Umorzenie postepowania karlowego może być jednym z możliwych rozstrzygnięć w danym przypadku, jednak nie należy traktować go jako kary ani też formy łagodzenia przewinień osób popełniających czyny zabronione.
Wezwanie do działania: Zachęcamy do zapoznania się z artykułem na stronie https://www.naszawitryna.pl/ dotyczącym pytania „Czy umorzenie to kara?” i rozważenia swojego stanowiska w tej sprawie.
Link tagu HTML :
https://www.naszawitryna.pl/
