Komornik to jedna z najbardziej pożądanych profesji z zakresu prawa i administracji. Pomimo tego, iż zazwyczaj kojarzy się z niewdzięcznym zajęciem, daje szansę na bardzo atrakcyjne zarobki. Co powinny wiedzieć osoby pragnące pracować w tym zawodzie?
Ile zarabia komornik w Polsce?
Zarobki komorników w Polsce są mocno zróżnicowane. Na ich wysokość wpływ ma wiele rozmaitych czynników: ilość prowadzonych spraw, doświadczenie, skuteczność, wartość wierzytelności itp. Skuteczność jest tutaj niezwykle ważnym czynnikiem, ponieważ opłaty egzekucyjne są pobierane jedynie w skutecznych sprawach. Szacuje się, że przeciętne zarobki na tym stanowisku kształtują się w przedziale od 24000 zł 34000 zł brutto. Osoby początkujące zarabiają zwykle mniej niż 6000 zł brutto, jednakże wraz z upływem czasu stawki te ulegają zmianom. Najlepiej opłacani fachowcy mogą liczyć na uposażenie rzędu 40000 zł. Górna granica zarobków komorników jest niemożliwa do określenia. Nie ma natomiast wątpliwości co do tego, że komornik to jedna z najbardziej z intratnych w Polsce profesji.
Czym zajmuje się komornik?
W kwestii postępowania egzekucyjnego oraz pracy komornika obowiązują przepisy, do przestrzegania których jest zobligowana osoba wykonująca omawiany zawód. Do obowiązków komornika zaliczają się takie czynności jak m.in.:
- doręczanie obwieszczeń, zawiadomień sądowych i innych dokumentów, które wymagają potwierdzenia odbioru ze strony adresata,
- sporządzanie spisu majątkowego o spadkodawcy oraz jego zabezpieczenie na wypadek, gdyby powstały roszczenia z nim związane,
- na zlecenie wierzyciela poszukiwanie majątku dłużnika, co ma na celu pokrycie zaległości,
- sporządzanie stanu faktycznego majątku dłużnika jeszcze przed wszczęciem postępowania oraz wydaniem orzeczenia przez sąd,
- wykonywanie egzekucji komorniczych,
- wykonywanie innych niż egzekucja tytułów wykonawczych wydawanych w oparciu o odrębne przepisy,
- przekazywanie wierzycielowi wyegzekwowanych należności w terminie 4 dni.
Za szkody wyrządzone podczas wykonywania czynności egzekucyjnych komornik ponosi odpowiedzialność, dlatego też wymaga się od niego zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody. Czynności egzekucyjne są sprawdzone jedynie w określonych dniach i godzinach – w dni robocze oraz w soboty od 7 do 21. W sytuacji, gdy ich przerwanie może mieć skutek w postaci niemożności dokończenia egzekucji, istnieje możliwość przedłużenia podanych ram czasowych. Ponadto wykonując swoje obowiązki, komornik musi posiadać identyfikator wydany przez Krajową Radę Komorniczą – powinien się on znajdować w widocznym miejscu. Komornik jest zobowiązany do ścisłego przestrzegania przepisów i standardów zawodowych – w przeciwnym razie może zostać ukarany nawet wydaleniem ze służby komorniczej.
Jak zostać komornikiem?
Droga do zostania komornikiem do prostych nie należy. Osoby chętne do pracy w tym zawodzie muszą odpowiadać podstawowym kryteriom, jakimi są:
- ukończony 26 rok życia,
- posiadanie polskiego obywatelstwa,
- posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych,
- niekaralność – odnosi się to również do przestępstw skarbowych,
- brak podejrzeń o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe,
- posiadanie wykształcenia wyższego – w rachubę wchodzą studia prawnicze lub administracyjne.
Przystąpienie do aplikacji komorniczej jest uwarunkowane zaliczeniem egzaminu konkursowego. Odbywa się on raz w roku, jest odpłatny i ma formę testu składającego się ze 150 pytań. Za wynik pozytywny uznaje się minimum 90 poprawnych odpowiedzi. Po ogłoszeniu wyników osoby, które zdały egzamin, mają 2 lata na przystąpienie do aplikacji komorniczej. Nabór na nią jest organizowany co 2 lata. Odbywa się u wybranego komornika-patrona. Po jej zakończeniu aplikant przystępuje do egzaminu komorniczego składającego się z części pisemnej i ustnej. Jednakże zdanie tego egzaminu nie uprawnia jeszcze do podjęcia pracy na stanowisku komornika – wcześniej należy przepracować minimum 2 lata jako asesor komorniczy.
Z obowiązku odbycia aplikacji, składania egzaminu komorniczego oraz odbycia 2-letniej praktyki na stanowisku asesora komorniczego są adwokaci, notariusze, radcowie prawni, prokuratorzy, sędziowie oraz inne osoby, które:
- ukończyły aplikację sądową, prokuratorską, adwokacką, radcowską bądź notarialną,
- posiadają stopień naukowy doktora nauk prawnych.
W pracy komornika mile widziane są takie predyspozycje jak m.in.:
- bardzo wysoka odporność na stres,
- umiejętność podejmowania trudnych decyzji pod presją czasu,
- odpowiedzialność,
- sumienność,
- uczciwość,
- wysoka kultura osobista,
- opanowanie,
- stanowczość.
Komornik – własna firma
Osoba posiadająca uprawnienia do wykonywania pracy komornika może uruchomić własną kancelarię komorniczą, co z formalnego punktu widzenia nie jest skomplikowane. Najczęściej kancelarie tego typu są prowadzone jako jednoosobowa działalność gospodarcza, którą należy zgłosić do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Odbywa się to poprzez złożenie stosownego wniosku we właściwym dla zameldowania komornika urzędzie miasta lub gminy.
